อย่ารักใคร เมื่อรู้ตัวว่า ไม่พร้อมรับมือ กับความเสียใจ

ความรักเป็นสิ่งสวยงามเรื่องนี้เป็นความจริง ที่ไม่ว่าใครก็ยากจะปฏิเสธ แต่ถึงอย่างนั้นความรักก็เหมือนทุกสิ่ง ไม่ใช่ว่าจะเห ม าะสมกับทุกคน

ความรัก เป็นเรื่องมากกว่าแค่รัก แต่ความรักเป็นเรื่องของการใช้ชีวิต เป็นเรื่องของการบริหารจัดการความสัมพันธ์ความรักจึงไม่ใช่เรื่องง่าย แค่รัก

แต่ความรักเรียกร้องความเข้าใจ และต้องการความรับผิดชอบ คนทุกคนควรมีความรัก

และควรรักใครถ้าหัวใจบอ กว่ารักแต่แน่นอนว่า ไม่ใช่ทุกครั้ง และไม่ใช่ทุกเวลาที่ความรักเพรียกหา แล้วเราต้องกระโจนลงไปในความรักเสมอ

บางครั้ง บางครา แม้อาจดูเหมือน มีเหตุผลมากมายที่เราจะรักใครบางคน แต่มันก็มีบางเหตุผลเหมือนกัน

ที่บอ กให้เรารู้ว่า เรายังไม่ควรที่จะรักและเรายังไม่พร้อมที่จะรัก อย่าเพิ่งรักใคร

ถ้าเรารู้ตัวว่า ไม่พร้อมรับมือ กับความเสียใจ ความรักไม่ได้นำพามาซึ่งสุขสมหวังเสมอไปหรอ ก

ในทางตรงกันข้าม คนเราต้องยอมพบเจอ กับความผิดหวังนับครั้งไม่ถ้วน เพื่อที่จะได้พบเจอความสมหวังในความรักสักหนึ่งครั้ง

เป็นการสมหวังในความรัก ครั้งที่จะอยู่กับเราตลอดไปแต่ถ้าเรารู้สึกว่า ใจเรายังอ่อนแอเกินกว่าที่จะเสียใจ เปราะบางเกินกว่าจะรับแรงกระแทกของความผิดหวังได้ไหวในตอนนี้

การเก็บหัวใจไว้รอวันที่พร้อม ไม่มีคำว่าสายเกินไป จงรักใครเพราะว่ารัก อย่ารักใครเพียงเพราะว่าเหงา บ่อยครั้ง ความเหงาทำให้รู้สึกว่า

เราต้องการใครสักคนแต่ความรู้สึกว่า เราต้องการใครสักคน นั่นไม่ใช่ความรู้สึกเดียวกันกับความรัก เพราะความรัก คือ ความรู้สึกที่ว่า เราอยากมีใครคนนั้นไปตลอดชีวิต

อย่าให้ความเหงา ห ລ อ กว่าเรากำลังต้องการความรัก เพราะความรักที่เกิดขึ้นจากความเหงา มักไม่ยืนยาว

และสร้างความปวดร้าวให้หัวใจของคนสองคนได้เสมอ รักในวันที่เราพร้อมเป็นผู้ให้

ความรักไม่ใช่การเรียกร้องความรักไม่ใช่การสนองความปรารถนาใดของตนเองความรักคือความสุขที่ได้ให้และความพอใจที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข

ความรักต้องการความเสียสลະเมื่อเรารักใคร เราอาจต้องยอมสลະความเป็นเราไปครึ่งหนึ่งเพื่อที่เราจะเป็นเราที่พอดีกันกับอีกครึ่งหนึ่งที่เราตามหามาตลอดชีวิต

เมื่อจะมีความรัก จงแน่ใจเสียก่อนว่า เราพร้อมที่จะเป็นฝ่ายให้ ไม่ได้หวังเพียงแค่จะเป็นฝ่ายรับ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *