เวลาที่ใจทุกคน มีรัก โลกนี้ช่างสดใสงดงาม เมื่อเมื่อผ่านช่วงเวลาดื่มดำรสหวานครั้นได้สัมผัสรสชาติของความเป็นจริง
บางอย่างจะดึงกลับมาก็ไม่ง่าย ทั้งอารมณ์ ความรู้สึกรัก ผูกพัน มัน มีมากมาย
ความรักจึงทำให้คนเราเจ็บปวดและทรมานที่สุดขณะเดียวกันก็สอนเราให้เข้มแข็ง อดทนและเติบโตได้ดีที่สุดเช่นกัน
เมื่อใดที่มี ‘รัก’ จึงควรมีสติติดตัวเสมอ มองเห็นความไม่แน่นอนอยู่ตลอดเวลาความรักที่ดีไม่ใช่อีกคนทุ่มเทจนชาชิน
อีกคนรับมาจนไร้ค่า มันต้องร่วมมือ กันสร้างไม่งั้น มันจะเป็นรักที่เหนื่อย อีกคนพยายาม ส่วนอีกคนไม่เคยพยายามอะไรสักอย่าง
เวลาที่มีรักจงอย่ามองว่าเราทุ่มเทให้มากน้อย แต่จงมองคนที่เรารัก เขาปฏิบัติกลับมาเช่นไรความดี และการทุ่มเท มันซื้อใจใครไม่ได้
หากใจเขาไม่อยู่แต่แรก หรือเขาหมดใจเสียแล้ว ที่เขายังอยู่เพื่อรอวันไป อีกนัยเมื่อเขามั่งมี
เขาจะตีจากไปง่ายๆ ไม่หันกลับมาเหลียวแลเราเลยก็มีจะดูอย่างไรว่ารักเขายังอยู่หรือไม่ ดูวิธีคิดและปฏิบัติของเขาที่แสดงออ กมา
อย่าปิดหู ปิดตา ปิดใจ แล้วจะเห็นเอง อย่าเข้าข้างตัวเองในเมื่อมันไม่ใช่ก็อย่าฝืนทนเจ็บ คนเรามีสิทธิ์เลือ กที่จะรักตัวเองก่อนเสมอ
หากแม้ตัวเรายังไม่รักตัวเองแล้ว ใยคนอื่นเขาจะมารักเราเล่าจงรักอย่างมีสติทุกลมหายใจเข้าออ ก เมื่อใดที่รักไม่สมปรารถนา ชีวิตมันจะได้ไม่พังยังยืนหยัดต่อสู้อยู่ได้
