ชีวิตคู่ ไม่เหมือนกัน แต่ก็ต้องเข้าใจกันและกัน

การยอมรับกันและกัน เป็นสิ่งสำคัญเบื้องต้นของการใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน เพราะการที่คนสองคนต้องมาใช้ชีวิตร่วมกันตลอดชีวิต

ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน ต้องมีกิจกรรมทุกวันร่วมกัน ต้องปรึกษาหารือ กันทุกวัน นั่นต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน

หญิงสาวชาวเหนือแต่งงานกับหนุ่มใต้

หญิงสาวไม่ทานเผ็ด แต่หนุ่มใต้ขาดเผ็ดไม่ได้

มีอยู่วันหนึ่ง หญิงสาวกลับบ้านแม่ พ่อของเธอซึ่งชอบทานเค็มเป็นคนทำอาหาร เมื่อถึงเวลาทานข้าว คุณแม่ของเธอถือถ้วยใส่น้ำร้อน มาใบหนึ่ง

ก่อนทาน แม่ของเธอ ก็คีบอาหารผ่านน้ำร้อนในถ้วย จากนั้นถึงคีบเข้าปากทานอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่พูดอะไรเธอสังเกตสิ่งที่แม่ทำ จึงเข้าใจว่าทำไมพ่อ กับแม่จึงอยู่กันได้ยืดยาว

วันต่อมาเธอทำอาหารที่สามีชอบทาน แน่นอน แต่ละอย่างมีรสเผ็ดจัดจ้านแต่ตรงหน้าของเธอ

มีน้ำร้อนอยู่ถ้วยหนึ่งสามีของเธอเห็นภรรยาคีบอาหารผ่านน้ำร้อนแล้วก็ทานอย่างเอร็ดอร่อย น้ำตาก็รินขึ้น มา

วันต่อมา สามีของเธออาสาทำอาหารบ้าง แต่อาหารที่เขาปรุงไม่มีอะไรที่เผ็ดเลยสักอย่างแต่ว่า ตรงหน้าของเขา

มีจานเล็กๆที่มีพริกอยู่เต็มจาน ทุกครั้งที่เขาตักข้าวเข้าปาก เขาก็จะหยิบพริกในจานนั้นตามเข้าปากไปด้วย ทุกคำข้าวอร่อยเหมือนเดิม

เพื่อชีวิตร่วมเขาเลือ กที่จะเพิ่มจานพริก เธอเลือ กที่จะเพิ่มถ้วยน้ำร้อน นี่คือปรัชญาในการร่วมชีวิตประชากรบนโลกมีมากถึง 7 พัน 2 ร้อยล้านกว่าคน

คนที่ใช้ชีวิตร่วมกับคุณ ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่พี่น้อง สามีภรรยาและญาติมิตร หากมิใช่มีวาสนาต่อ กัน มา

จะมาร่วมชีวิตกันได้อย่างไร รักและถนอมคนรอบตัวให้มากนะครับ เพราะเราต่างมีวาสนาที่ได้มาอยู่ร่วมกัน