สถานที่ที่ใดมีแม่ที่นั่นก็คือ “บ้าน” คุณแม่ต้องมีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ ทำไมต้อง “คุกเข่า 10 ครั้ง” เรามาดูเหตุผลกันดีกว่า!
คุกเข่าครั้งที่ 1
ทนทุกข์อุ้มท้องตลอด 10 เดือน กับความใจกว้างในทุกรุ่งอรุณร่างกายไร้ร่องรอยบอบช้ำ กินอยู่ก็ถามพ่อแม่ทุกคืนยากจะหลับตา แม่นอนที่เปียก ให้ลูกหลับที่แห้ง
คุกเข่าที่ 2
หากลูกป่วยก็พาหาหมอ เต็มใจดูแลลูกแบกรับไข้แทนไหว้พระขอพรให้ไร้โรคภัย จุดธูปภาวนาเพื่อให้อาการลูกดีขึ้น เช่นนั้นพ่อแม่ถึงจะยิ้มได้
คุกเข่าที่ 3
ตอนหัดเดินกลัวหกล้มบาดเจ็บ คอยปกป้องกันไฟ ระวังน้ำให้เป็นห่วงคอยระวังทุกเสี้ยววินาที ทุกก้าวต้องจูงมือเดินตอนนี้ 3 ขวบเริ่มเดินพูดได้ เรียนรู้การพูดพ่อแม่สุขใจ
คุกเข่าที่ 4
8-9 ขวบส่งเล่าเรียน เพื่อให้ลูกได้เป็นนักปราชญ์ตั้งแต่หัวจรดเท้าเตรียมให้พร้อม เสื้อผ้าทุกฤดูก็มิขาดพ่อตีสั่งสอนลูกแม่ปวดใจแทน ปาดน้ำตาไม่หวาดไม่ไหว
คุกเข่าที่ 5
ความจริงใจของบุพการีลึกยิ่งกว่ามหาสมุทร เพื่อลูกยอมเสียเงินได้นอนดึกตื่นเช้าเพื่อหาเงิน แต่ตนเองไม่กล้าใช้เงินเพื่อไม่ให้ลูกต่างจากคนอื่น เปลี่ยนขี้เถ้าเป็นทองคำ
คุกเข่าที่ 6
เมื่อลูกต้องจากบ้านพ่อแม่ห่วงหา ความหวังทุกอย่างอยู่ที่ลูกขอพรก็คิดถึงห่วงหา เพื่อให้ลูกปลอดภัยเมื่ออยู่ต่างบ้านหากข่าวห่างหาย ก็จะกังวลร้อยแปดนอนไม่หลับทั้งคืน
คุกเข่าที่ 7
ไม่ว่าลูกชายหญิงก็เลี้ยงดูเท่ากัน ย่าง18-19ก็ดูฤกษ์ดีแต่งงานจุดธูปขอดวงวิญญาณคุ้มครอง เสียเหงื่อมากมายท่วมตัวเสียเงินทองที่นับไม่ถ้วน เพื่อชดใช้หนี้ให้ลูก
คุกเข่าที่ 8
แต่งงาน มีครอบครัวการงาน แต่พ่อแม่ก็ยังไม่หายเป็นห่วงต่อให้ทุกข์ร้อยหมื่นก็จะทน พระคุณของพ่อแม่มีนับไม่ถ้วนหากลูกเกิดมาไม่มีใครดูแล จะมีวันนี้ได้หรือ?
คุกเข่าที่ 9
ทั้งใจพ่อแม่อยู่ที่ลูก กังวลใจถึงขั้นล้มป่วยผมทั้งหัวหงอ กไปหมด ใบหน้าก็เหี่ยวย่นเปลี่ยนรูปทุกครั้งที่กลับมาก็เจอใบหน้ายิ้มแย้มของพ่อแม่เมื่อมีทุกข์พ่อแม่ก็ทำอาหารให้กิน
คุกเข่าที่ 10
เมื่อยามพ่อแม่แก่เฒ่าโรคถามหา อยากหาหมอรับยาใครจะช่วยจ่ายพ่อแม่จะอยู่ได้อีกกี่ปี วันพร้อมหน้าพร้อมตาจะมีอีกกี่วันเมื่อพ่อแม่อายุร้อยปีก็ต้องหลับตา ไร้เงาลูกๆเคียงข้างอีกต่อไป
ต้นไม้รักความเงียบ แต่ลมหาได้หยุดไม่ ถึงคราวลูกเลี้ยงดู แต่พ่อแม่ก็รอไม่ไหวแล้วในโลกใบนี้สิ่งที่ไม่อาจรอได้ที่สุดก็คือ “ความกตัญญูพ่อแม่” อย่าเสียใจกับสิ่งที่คุณเพิ่งสูญเสียไป อย่าไปหวงแหนเอาตอนที่ไม่มีแล้ว
