“ทิฐิ” คิดเพียงแค่ว่าเราคิดว่าตัวเองไม่ผิด

มีชายหนุ่มคนหนึ่งเขาต้องเดินทางไปเป็นทหารเพื่อรับใช้ชาติ โดยขณะนั้นหญิงสาวตั้งคຣຣภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว

เมื่อชายหนุ่มเสร็จ ภาระกิจจากการรับใช้ชาตินั้นก็กลับมาบ้านด้วยความดีใจสุดๆ

เพราะจะได้พบกับภรรายาอันเป็นที่รัก และลูกชายที่เขาเองยังไม่เคยพบหน้ากันเลย เป็นเวลา 2 ปีเต็มๆ

ทำให้เมื่อทั้งสองได้เจอ กัน ก็แสดงความรักด้วยการกอดกันอยู่นานเลยล่ะ

จนลืมไปเลยว่ามีเด็กน้อยอีกคนหนึ่ง รอคอยทั้ง 2 คน

อยู่ข้างกายของเขาเมื่อทั้ง 2 แสดงความรักความคิดถึงต่อ กันเรียบร้อยแล้ว

จึงหัน มาจูงมือหนูน้อยแล้วก็เดินกลับบ้านไป

ระหว่างทางภรรยาสาวเห็นว่า… วันนี้ต้องฉลอง

การกลับมาของสามีเสียหน่อย จึงได้พูดกับสามีว่า…

“พี่ขา เดี๋ยวหนูไปหาซื้อของมาทำกับข้าวให้พี่ทานนะ ฝากลูกไว้กับพี่ด้วย”

เดี๋ยวหนูกลับมา สามีกับลูกก็ยืนรออยู่ตรงนั้น

เมื่อภรรยาออ กไปซื้ออาหารแล้วเขาจึงมีเวลาหยอ กล้อ กับลูก และถามหนูน้อยว่า…

คิดถึงพ่อไหมลูก…? น้าไม่ใช่พ่อหนู พ่อหนูมาหาหนูทุกคืนเลย เวลาหนูนั่ง พ่อ ก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อ ก็ยืนขึ้นตาม

ระหว่างที่ยืนงงอยู่นั้น ภรรย าของเขาได้เดินกลับมาและพูดกับสามีว่า…

พี่กลับบ้านกันเถอะซื้อของเรียบร้อยแล้ว

แต่..สามีกลับเงียบ และไม่พูดไม่เอ่ยคำใดๆทั้งนั้น

ฝ่ ายภรรย ารู้สึกแปลกใจ แต่เธอ ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ในระหว่างที่เธอไปซื้ออาหารกลับบ้าน เธอ ก็คิดหาเห ตุ ผลมาตลอดระหว่างทาง

แต่ก็นึกไม่ออ กเลย และก็คิดว่าในระหว่างทานข้าว

บรรย ากาศน่าจะกลับมาเหมือนเดิม

ตกเย็นภรรย า ก็เรียกสามีมาทานข้าวด้วยกัน

ทั้ง 3 คน นั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน แต่ในบรรย ากาศ

ระหว่างทานอาหารนั้น ตลอดเวลาไม่มีแม้แต่เสียงสนทนาของใครดังออ กมาเลย

ทำให้อาหารมื้อนั้นเป็น มื้อแห่งความเจ็ บ ป ว ด ของทั้ง 2 คน

ในคืนนั้นเองภรรย าก้ได้ตัดสินใจเดินออ กจากบ้านแล้วไม่กลับมาอีกเลย

ผ่านไปได้ค่อนคืน ฝ่ ายสามีตื่นขึ้น มาไม่เห็นภรรยา เขาจึงเดินออ กมานอ กห้อง

เขาเห็นเด็กน้อยยังไม่นอน และเห็นพฤติกรรมบางอย่างของเด็กน้อย

เด็กน้อย ชี้ไปที่เงาของตัวเขาเอง และพูดว่า…

พ่อของหนูมาแล้ว แล้วก็ชี้ไปที่เงา และพูดว่า…

เวลาหนูนั่งพ่อ ก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อ ก็ยืน

ชายคนนั้นคิดได้ว่า.. ที่เขาเข้าใจผิ ดเมื่อตอนกลางวัน

นั้นหนูน้อยห ม ายถึง เงาของตนเองนั่นเอง

มันทำให้เขารู้ว่า ภรรย าของเขา รักเขาแค่ไหน

เขาพยายามตามหาภรรย าตลอดทั้งคืน

จนรุ่งสางเขาพบ ศ พภรรย าอยู่ในทะเล

เขาจึงรู้สึกเสียใจมากในเห ตุ การณ์ที่เกิดขึ้นนั้น

จึงเดินลงไปในทะเล เพื่อไปหาภรรย าของตนที่จบ ชีวิตลงเพราะความเข้าใจผิ ดของเขา

และทั้งสองจບชีวิตตัวเองลงด้วยเพียงแค่มี ทิฐิ ต่อ กัน

ไม่พูดคุยกันจนเหตุการณ์บานปลายใหญ่โต

เกินกว่าที่จะแก้ไขได้ ทิ้งหนูน้อยซึ่งไม่มีความผิ ดต้องกลายเป็นเด็กกำพร้ าพ่อแม่

เพียงเพราะพ่อและแม่มีความเป็นตัวตนคิดแต่ว่าตนเองนั้นถูก ทำไมไม่เริ่มต้นในการซักถามก่อน

อ ย่ าให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นเลย เพียงแค่เราคิดว่าตัวเองไม่ผิ ด