หากเกิดมาแล้วเราได้เจอใครสักคน ที่รักเราสุดหัวใจ หวังดีกับเรา
ยอมทุ่มเท แม้กระทั่งชีวิตให้เรา จงรักษาเขาไว้ให้ดี
เพราะนอ กจากพ่อแม่แล้ว ชีวิตเราจะไม่เจอคนแบบนี้อีกเลย
หากเลือ กทำลายเขาโดยคิดว่า จะหาได้ดีกว่านี้ คุณคิดผิดแล้ว สุดท้ายคุณจะไม่เหลืออะไรเลย
หากคิดว่าจะหาใหม่ได้ดีกว่าเก่า เพราะยังใหม่ ทุกอย่างเลยตื่นเต้น
แต่พอเวลาผ่านไป ข้อเปรียบเทียบใหม่-เก่าจะเกิดขึ้น
คนใหม่เขาจะทนกับความไม่เอาไหน ไม่ได้เรื่องของเราอยู่ไหม
คนใหม่เขาก็คงมีทางเลือ ก ก็คงอยากจะเลือ กคนที่ดีกว่าเราไหม
คนใหม่จะยอมทุกข์ยาก ลำบากไปกับเราไหม
คนใหม่แม้จะหน้าตาดีกว่าคนเก่า แต่แน่ใจได้อย่างไรว่าเขาจะหยุดอยู่กับเรา
ทุกข์ทั้งนั้น ที่กำลังเผชิญอยู่
ต้องสูญเสียทุกอย่างก่อนถึงจะคิดได้ ต้องไม่เหลือใครสักคนจึงจะรู้ว่าสิ่งไหน มีค่า
ต้องหันหาไม่เหลือแม้แต่ความภาคภูมิใจของตัวเองนั้นแหละ ถึงจะรู้สึก
ต้องหมดสิ้นทุกสิ่งอย่าง นั้นแหละ จึงจะรู้คุณค่า ของสิ่งที่มี
หากเป็นฝ่ายถูกทิ้ง จงนิ่ง หยุดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ผ่าน มา
อย่ายื้อ วิ่งตามวิ่งไล่ คนที่ทิ้งไป เพราะความลุ่มห ล งของใหม่ยังมีมากเกินกว่าจะคิดได้
การปล่อยให้เขาได้เลือ กเส้นทางเดินชีวิตของเขาเองโดยที่เรายืน มองอยู่ไกลๆ
หากแยกจากกันด้วยดีถือว่าบุญสิ้นสุด แต่หากแยกจากกันเพราะทุกข์จากความไม่พอของอีกฝ่าย
ให้จำไว้ว่า วันหนึ่งเขาจะต้องเสียใจยิ่งกว่าเรา ซ้ำใจยิ่งกว่าเรา จากความไม่เคยพอ
ความมักมากของตัวเอง คนแบบนี้ไปที่ไหนก็ไม่มีใครตอนรับ หาคนจริงใจด้วยยาก
มีแต่คนหวังเฝ้าแต่จ้องหาประโยชน์ โรครุมเร้า รักใครก็จะโดนทำร้ า ຢจิ ตใจอยู่ร่ำไปเพราะกรรมของตัวเองที่ได้สร้างทุกข์ยากให้กับคนที่รักตัว
คนไม่ดีใครได้ไปก็คงมีแต่ทุกข์ เมื่อเขาได้ทุกข์ไป เราควรจะหยุดเสียดายและปลงได้แล้ว
