ช่างเป็นเรื่องน่าละอายใจ…
หากเกิดมาเป็นคนแล้ว ไม่รู้ว่าอะไรสำคัญสุดในชีวิต
คนบางคนคบเพื่อนไม่ดี พากันคิด พูดทำแต่สิ้งไม่ดีเพราะสังคม สภาพแวดล้อมมันพาไป คนจิ ตใจโลเลไม่มั่นคง…ชีวิตมักจะตกต่ำตาม
“กิ เลສ ความอยาก ราคะ” มีอยู่ในตัวทุกๆ คน ขึ้นอยู่กับว่าใครสามารถจำกัดมันให้ลดลง หากพลั่งเผลอและคิดได้ ทุกคนรอให้โอ กาส
แต่หากยังลุ่มห ล งมัวเมา…สุขชั่วคราวแต่ทุกข์ยืนยาว
หลายคนที่ต้องทุกข์กับรักที่ไม่สมหวัง เขามีคนใหม่ใยขณะที่ยังมีเรา เพราะอะไรเขาถึงทำเช่นนั้น
หมดรัก เ บื่ ວ มีสิ่งล่อตาล่อใจใหม่ที่มีสีสัน มากกว่าใจเขาย่อมอยากไป…แต่ก็มีไม่ถึง 1% ที่จะครองรักกันยืนยาว เพราะมันผิดตั้งแต่ต้น ทุกอย่างที่ตามมาจึงผิด
เริ่มต้นอาจรักแรง ห ล งแรง มันตื่นเต้นที่ยังไม่ครอบครอง พอได้อยู่ด้วยกันได้ครอบครองจนอิ่มหนำ
สนองกิ เลສฝ่ายต่ำของกันและกันจนอิ้มเปล้แล้ว ความเ บื่ ວในตัวตนของกันและกันจะบังเกิด
ความจริงจะบังเกิด ได้เห็นตัวตนของกันและกันจริงๆ แล้วฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็จะเริ่มมองหาคนใหม่
เป็นวัฏจักรแบบนี้ วนเวียนไม่จบไม่สิ้น….
ชายที่ทิ้งแฟนที่ดีหรือชายที่ทิ้งลูกเมียที่อยู่กินกัน มานาน…ท้ายสุดแล้วเห็นไปไม่เคยรอดสักราย
ไม่กลับมาต า ยรังก็ได้ต า ยของจริง…เพราะหญิงชั่วคราวที่คุณทิ้งไปหา เขามีใหม่ก็คงไม่เอาคุณหรอ ก
อย่าห ล งลำพองใจไปว่าดีเลย…คนดีๆที่ไหนเขาจะเข้ามาทำร้ า ຢความรักและครอบครัวคนอื่นได้ลงคอ เว้นเสียแต่เป็นคนไม่ดี!
หญิงใดก็ตามที่มักมากมีแฟน มีสามีและมีลูกแล้ว แต่ยังทอดทิ้งไป เอาตัวเองสบาย
คนแบบนีโลกมักส่งสิ่งยั่ วยุมาให้ สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรสักอย่าง เพราะความอยากที่ไม่สิ้นสุดของตัวเอง