เจอคนไม่ดีแบบไหน ก็ไม่จำเป็นต้องไปทำไม่กลับหรอก

เจอคนเ ล วแบบไหน ก็ไม่จำเป็นต้องไปเ ล วใส่หรอп

เป็นอย่างที่เราเป็น คิดดี คิดทำ แล้วคิดสิ่งดีๆ จะตามมาเอง

ส่วนเรื่องไม่ดีของคนอื่นที่ทำ สักวัน “เวรกรรม” จะทำหน้าที่เอง

เราไม่ชอบสิ่งใดก็อย่าทำกับคนอื่น เพราะทุกการกระทำจะย้อนศรกลับมาเข้าตัว นั่นเรียกว่าเวรกรรมตามสนอง

บางคนกรรมส่งผลเร็วเพราะบุญเก่าหมด บางคนเสวยบุญเก่าเยอะกรรมจึงวิ่งตามไม่ทัน

แต่ไล่หลังเรามาทุกขณะจิ ต ต่อให้หนี้ให้ตายก็ไม่มีใครหนีเวรกรรมที่ทำได้ทั้งนั้น

หลายครั้งที่เกิดปัญหา ทำให้เราได้เห็นธาตุแท้ของคนบางคนที่มีและไม่มีความรับผิดชอบ

คนที่ขาดจิ ตสำนึกและไร้ความรับผิดชอบ คือคนไม่น่าคบ คนแบบนี้สังเกตดูว่าจะหาคนจริงใจได้ยาก มีเพื่อนน้อยและน่ารังเกียจ

ความรับผิดชอบ สอนกันไม่ได้เพราะมันคือ สามัญสำนึกขั้นพื้นฐาน ของมนุษย์

เมื่อชีวิตพบเจอпับทุกข์ คนอื่นทำได้แค่ให้กำลังใจ

แต่จะยอมแพ้ หรือลุกขึ้นเดิน อยู่ที่ใจของเราเอง

ต่อให้ร้องไห้จนน้ำตากลายเป็นสายเลือด คนอื่นๆก็ให้ได้แค่รับฟังและปลอบใจเท่านั้น

พูดบ่อยๆกับปัญหาเดิมๆ คนอื่นๆก็พาลหน่ายหนี เพราะไม่มีใครถูกออпแบบมาให้มาฟังเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ซากๆ ของใครต่อใครหรอпเว้นแต่ว่าคนๆนั้นรักเราจริงๆ

แต่คนๆเดียวที่จะช่วยเราหลุดพ้นจากความทุกข์มหาศาลนั้นได้มีเพียงแค่ใจเราและตัวเราเท่านั้น

เราจะรู้ว่าใครรักเราที่สุดก็ต่อเมื่อ คนที่เรารักที่สุดเขาทำร้ายเรา

อย่าเอาชีวิตของตัวเองไปให้คนอื่นเหยียบย่ำ เพราะคนที่เราเห็นค่าเราจริงๆ

แม้เราจะมองตัวเองไม่มีค่า เขาก็เห็นค่าของเราอยู่ดี

รักตัวเองให้เป็น คิดดี ทำดี ไม่สร้างความเดือนร้อนให้คนอื่นๆ ก็นับว่าดีแล้วไม่ใช่หรือ